Κατηγορία: Παθήσεις και Διατροφή

Στη μάχη κατά του καρκίνου, η διατροφή αναδεικνύεται ως ένας ισχυρός σύμμαχος. Πρόσφατες έρευνες υπογραμμίζουν τη σημασία μιας ισορροπημένης και υγιεινής διατροφής στην πρόληψη και υποστήριξη της θεραπείας του καρκίνου, επισημαίνοντας πως συγκεκριμένες τροφές και διατροφικές συνήθειες μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης αυτής της σοβαρής πάθησης. Η σύνδεση μεταξύ διατροφής και καρκίνου έχει μελετηθεί εκτενώς, με ερευνητές να επικεντρώνονται στο πώς ορισμένες τροφές και συστατικά ενεργούν ως φυσικά αντικαρκινικά.

Η αξία της διατροφής στη θεραπεία του καρκίνου δεν περιορίζεται στις τροφές που καταναλώνονται, αλλά επεκτείνεται και στη συχνότητα και στην ποιότητα των γευμάτων. Μέσα από την κατανόηση του ρόλου της διατροφής στην καταπολέμηση του καρκίνου, το άρθρο αυτό στοχεύει να παρέχει έναν οδηγό που θα ενισχύσει την υγεία και την ευεξία σας, ενώ παράλληλα θα προάγει τη γνώση για τις αντικαρκινικές διατροφικές επιλογές. Είτε πρόκειται για πρόληψη, είτε για υποστήριξη στη θεραπεία, η σωστή διατροφή μπορεί να αποτελέσει κρίσιμο παράγοντα στην υγεία κάθε ατόμου.

Παρακάτω, θα εξετάσουμε πιο αναλυτικά τις διατροφικές στρατηγικές και τα συγκεκριμένα συστατικά που μπορούν να παίξουν ρόλο στην πρόληψη και υποστήριξη της θεραπείας του καρκίνου.

Αντιοξειδωτικά και Φυτοχημικά

Αρκετές έρευνες έχουν δείξει ότι τα αντιοξειδωτικά, τα οποία βρίσκονται σε αφθονία σε φρούτα και λαχανικά, μπορούν να προστατεύσουν τα κύτταρα από την οξειδωτική βλάβη που συνδέεται με την καρκινογένεση. Τα φλαβονοειδή στα μούρα, τα καροτενοειδή στα καρότα και τα λυκοπένια στις ντομάτες είναι μερικά παραδείγματα φυτοχημικών που έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες.

Φυτικές ίνες

Οι φυτικές ίνες, που βρίσκονται σε τροφές όπως τα  δημητριακά ολικής, τα όσπρια και τα λαχανικά, πιστεύεται ότι βοηθούν στη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του παχέος εντέρου μέσω της προαγωγής της υγιούς εντερικής λειτουργίας και της μείωσης του χρόνου επαφής των καρκινογόνων με το εντερικό επιθήλιο.

Υγιεινά λιπαρά

Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, που βρίσκονται σε τροφές όπως το λιπαρό ψάρι, τα καρύδια και οι σπόροι, έχουν συνδεθεί με τη μείωση της φλεγμονής, η οποία μπορεί να παίξει ρόλο στην ανάπτυξη και την πρόοδο του καρκίνου.

Βιταμίνες και Μέταλλα

Βιταμίνες όπως η βιταμίνη D και μέταλλα όπως το σελήνιο παίζουν κρίσιμους ρόλους στην υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος και την προστασία κατά των καρκινικών κυττάρων. Αυξημένες ποσότητες βιταμίνης D έχουν συσχετιστεί με μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης πολλών τύπων καρκίνου.

Διατροφική Προσέγγιση

Η μεσογειακή δίαιτα, πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, όσπρια, ολικά δημητριακά, και λάδι ελιάς, προσφέρει ένα πλαίσιο για μια αντικαρκινική διατροφή. Ταυτόχρονα, η αποφυγή επεξεργασμένων κρεάτων και τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη είναι εξίσου σημαντική.

Τροφές, οι οποίες είναι πλούσιες σε ορισμένα αντιοξειδωτικά, φυτοχημικά, βιταμίνες και ιχνοστοιχεία και έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες είναι οι εξής:

• Λαχανικά Σταυρανθή

Λαχανικά όπως το μπρόκολο, το λάχανο Βρυξελλών, το κουνουπίδι περιέχουν θειοκυανάτες και ισοθειοκυανάτες, οι οποίες έχουν δείξει ότι βοηθούν στην προστασία από καρκίνους διαφόρων ειδών, περιλαμβανομένων αυτών του προστάτη, του παχέος εντέρου, του πνεύμονα και του μαστού.

• Μούρα

Τα μούρα, όπως τα βατόμουρα, τα σμέουρα και τα φραγκοστάφυλα, είναι πλούσια σε φλαβονοειδή, όπως η ανθοκυανίνη, που έχει αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Αυτές οι ιδιότητες μπορούν να βοηθήσουν στην προστασία από τον καρκίνο.

• Κουρκουμάς

Ο κουρκουμάς περιέχει κουρκουμίνη, ένα ισχυρό φυτοχημικό με σημαντικές αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες, το οποίο έχει δείξει ότι μπορεί να αναστείλει την ανάπτυξη διάφορων τύπων καρκινικών κυττάρων.

• Πράσινο τσάι

Το πράσινο τσάι είναι πλούσιο σε κατεχίνες, ιδίως την επιγαλλοκατεχίνη (EGCG), που έχει δείξει να επιβραδύνει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων σε πολλές μελέτες.

• Ψάρια πλούσια σε Ωμέγα-3

Λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός, η σαρδέλα και η ρέγγα περιέχουν ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου, ειδικά του καρκίνου του μαστού και του παχέος εντέρου.

• Τομάτες

Οι τομάτες είναι γνωστές για την περιεκτικότητά τους σε λυκοπένιο, ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που έχει συνδεθεί με την προστασία από τον καρκίνο του προστάτη.

• Δημητριακά ολικής άλεσης

Τα δημητριακά ολικής παρέχουν φυτικές ίνες, οι οποίες βοηθούν στην προστασία από τον καρκίνο του παχέος εντέρου μέσω της μείωσης της παραμονής των καρκινογόνων στο πεπτικό σύστημα και της διατήρησης υγιούς εντερικής χλωρίδας.

• Καρύδια και σπόροι

Καρύδια και σπόροι όπως ο λιναρόσπορος και τα καρύδια περιέχουν φυτικά οιστρογόνα και άλλα φυτοχημικά που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου καρκίνου του μαστού.

Οι διατροφικές προσεγγίσεις κατά του καρκίνου εστιάζουν στην κατανάλωση τροφών που μπορεί να προσφέρουν προστασία από την ανάπτυξη καρκίνου ή να υποστηρίξουν τη θεραπεία κατά τη διάρκεια της ασθένειας. Αυτές οι προσεγγίσεις περιλαμβάνουν την επιλογή τροφών πλούσιων σε συγκεκριμένα θρεπτικά συστατικά, την αποφυγή ή περιορισμό άλλων τροφών, και γενικά την υιοθέτηση μιας υγιεινής διατροφικής φιλοσοφίας. Ας αναλύσουμε κάποιες βασικές διατροφικές προσεγγίσεις κατά του καρκίνου:

1 . Μεσογειακή Δίαιτα

Η μεσογειακή δίαιτα επικεντρώνεται στην κατανάλωση λαδιού ελιάς, φρέσκων φρούτων και λαχανικών, ψαριών, όσπριων, ολικών δημητριακών και μικρών ποσοτήτων κρασιού. Αυτή η δίαιτα έχει συσχετιστεί με χαμηλότερο κίνδυνο για διάφορα είδη καρκίνου, κυρίως λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτικά συστατικά.

2. Περιορισμός Κόκκινου Και Επεξεργασμένου Κρέατος

Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων κόκκινου και επεξεργασμένου κρέατος έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο για καρκίνους όπως αυτός του παχέος εντέρου. Η μείωση της κατανάλωσης αυτών των τροφών και η αντικατάστασή τους με φυτικές πρωτεΐνες ή λιπαρά ψάρια μπορεί να μειώσει αυτόν τον κίνδυνο.

3. Επιλογή Οργανικών Τροφών

Αν και η σχέση μεταξύ οργανικών τροφών και μειωμένου κινδύνου καρκίνου δεν είναι ακόμα πλήρως αποδεδειγμένη, η αποφυγή των ψεκασμών και των χημικών φυτοφαρμάκων μπορεί να προσφέρει ορισμένα οφέλη όσον αφορά την πρόληψη του καρκίνου.

4. Περιορισμός Αλκοόλ

Η μείωση ή ο περιορισμός της κατανάλωσης αλκοόλ συσχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο για διάφορους τύπους καρκίνου, καθώς το αλκοόλ μπορεί να αυξήσει την παραγωγή οιστρογόνων και άλλων ορμονών που συμβάλλουν στην ανάπτυξη καρκίνου.

Συνοψίζοντας τις διατροφικές προσεγγίσεις κατά του καρκίνου, είναι σαφές ότι η επιλογή των τροφών που καταναλώνουμε μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση στην υγεία μας και ειδικότερα στην πρόληψη και υποστήριξη της θεραπείας του καρκίνου. Η διατροφή μας προσφέρει έναν πολύτιμο και προσιτό τρόπο για να ενισχύσουμε τις φυσικές αμυντικές δυνατότητες του σώματός μας, κάτι που μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμο τόσο στην πρόληψη όσο και στη θεραπευτική αντιμετώπιση του καρκίνου. Οι διατροφικές συμβουλές που αναλύσαμε, στηριζόμενες σε ευρύ φάσμα επιστημονικών ερευνών, υπογραμμίζουν την αξία της κατανάλωσης μιας πλούσιας σε φυτικά συστατικά διατροφής, τη σημασία των αντιοξειδωτικών, των φυτοχημικών, και την ανάγκη για μια ισορροπημένη πρόσληψη βιταμινών και μετάλλων. Προτείνεται η καθημερινή ενσωμάτωση λαχανικών σταυρανθών, μούρων, ψαριών πλούσιων σε Ωμέγα-3, καθώς  και η κατανάλωση πράσινου τσαγιού. Επίσης, είναι θεμελιώδες να αποφεύγουμε ή να περιορίζουμε την κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών, κόκκινου κρέατος, καθώς και τροφών με υψηλά επίπεδα ζάχαρης και λιπαρών, οι οποίες έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου. Η επιλογή οργανικών τροφών όπου είναι εφικτό και η μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ συμβάλλουν επίσης στην προώθηση ενός υγιούς τρόπου ζωής που μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου.

Τέλος, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι παρόλο που η διατροφή μπορεί να παίξει έναν κρίσιμο ρόλο στην πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου, πρέπει να εντάσσεται σε μια ολιστική προσέγγιση υγείας που περιλαμβάνει τακτική άσκηση, κατάλληλη διαχείριση του στρες και καλό ύπνο.

Η οστεοπόρωση αποτελεί μία σημαντική πρόκληση για τη δημόσια υγεία παγκοσμίως, επηρεάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους και οδηγώντας σε αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων. Συχνά χαρακτηρίζεται ως “η σιωπηλή επιδημία” λόγω του γεγονότος ότι πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι την έχουν μέχρι να συμβεί κάποιο κάταγμα. Αυτό κάνει την πρόληψη μέσω της διατροφής ακόμα πιο κρίσιμη. Στο σημερινό άρθρο, θα εξετάσουμε την κατάλληλη διατροφή για την πρόληψη και θεραπεία της οστεοπόρωσης, αναλύοντας πώς συγκεκριμένα συστατικά και τροφές μπορούν να συμβάλλουν στην ενίσχυση των οστών και στην αποφυγή αυτής της πάθησης.

Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι η επαρκής πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D είναι θεμελιώδης για την υγεία των οστών. Ωστόσο, άλλα στοιχεία όπως μαγνήσιο, κάλιο, και πρωτεΐνες επίσης παίζουν σημαντικό ρόλο. Συνολικά, μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στη διατροφή μπορεί να παίξει κρίσιμο ρόλο στην πρόληψη και τη θεραπεία της οστεοπόρωσης. Αυτό το άρθρο στοχεύει να προσφέρει έναν οδηγό για τις καλύτερες διατροφικές πρακτικές που μπορείτε να ακολουθήσετε για να ενισχύσετε την υγεία των οστών και να μειώσετε τον κίνδυνο της οστεοπόρωσης.

Βασικά Συστατικά για Υγιή Οστά:

Ασβέστιο

Το ασβέστιο είναι το κύριο μέταλλο που βρίσκεται στα οστά και τα δόντια, και είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της οστικής πυκνότητας. Καλές πηγές ασβεστίου περιλαμβάνουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα όπως γάλα, τυρί και γιαούρτι, καθώς και φυλλώδη πράσινα λαχανικά, όπως το σπανάκι.

Βιταμίνη D

Η βιταμίνη D είναι κρίσιμη για την απορρόφηση του ασβεστίου από το έντερο, και έτσι παίζει έμμεσο αλλά ζωτικό ρόλο στη διατήρηση της οστικής μάζας. Η ανεπαρκής πρόσληψη βιταμίνης D μπορεί να οδηγήσει σε ανεπαρκή απορρόφηση ασβεστίου και σε μειωμένη οστική πυκνότητα. Πηγές βιταμίνης D περιλαμβάνουν την έκθεση στον ήλιο (η βιταμίνη D συντίθεται στο δέρμα μέσω της ηλιακής ακτινοβολίας), τα λιπαρά ψάρια όπως ο σολομός και ο τόνος, και τα εμπλουτισμένα τρόφιμα όπως κάποια γαλακτοκομικά προϊόντα και δημητριακά.

Μαγνήσιο

Το μαγνήσιο είναι ένα άλλο σημαντικό μέταλλο για την οστική υγεία, καθώς βοηθά στη διαδικασία μετατροπής της βιταμίνης D στην ενεργή της μορφή στον οργανισμό. Επίσης, συμμετέχει στην άμεση διαδικασία κατασκευής και διατήρησης της οστικής μάζας. Το μαγνήσιο μπορεί να βρεθεί σε τροφές όπως ξηροί καρποί, σπόροι, ολόκληρα δημητριακά, και φυλλώδη πράσινα λαχανικά.

Φωσφόρος

Ο φωσφόρος είναι ένα ακόμα σημαντικό μέταλλο για τα οστά, καθώς συνδυάζεται με το ασβέστιο για τη δημιουργία υδροξυαπατίτη, της κύριας μορφής οστικού ιστού. Πηγές φωσφόρου περιλαμβάνουν κρέας, γαλακτοκομικά, φασόλια και ξηρούς καρπούς.

Η σωστή πρόσληψη αυτών των συστατικών, μαζί με μια ισορροπημένη διατροφή και κατάλληλη άσκηση, μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της οστεοπόρωσης και την ενίσχυση της γενικής οστικής υγείας.

Πηγές Τροφίμων για την Ενίσχυση της Οστικής Μάζας

Πέρα από τις προφανείς τροφές πλούσιες σε ασβέστιο όπως το γάλα και τα γαλακτοκομικά, υπάρχουν και άλλες πηγές που ίσως δεν είναι τόσο γνωστές αλλά είναι εξαιρετικά ωφέλιμες. Φυλλώδη πράσινα λαχανικά, όπως το σπανάκι και το kale, περιέχουν ασβέστιο καθώς και άλλα σημαντικά μέταλλα και βιταμίνες. Αυτές οι τροφές, όταν εντάσσονται σε μια ισορροπημένη διατροφή, μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στην πρόληψη της οστεοπόρωσης.

Η σημασία της πρωτεΐνης στη διατήρηση της οστικής μάζας δεν πρέπει να υποτιμάται. Πηγές υψηλής ποιότητας πρωτεΐνης, όπως το κοτόπουλο, το ψάρι, τα αυγά και τα φασόλια, είναι ζωτικής σημασίας. Επιπροσθέτως, οι ξηροί καρποί και οι σπόροι, όπως τα αμύγδαλα και οι σησαμόσποροι, παρέχουν μέταλλα που ενισχύουν τα οστά.

Η διατήρηση υγιών οστών δεν εξαρτάται μόνο από την πρόσληψη συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών αλλά και από την υιοθέτηση σωστών διατροφικών συνηθειών και την αποφυγή κάποιων άλλων. Ας δούμε κάποιες κρίσιμες διατροφικές συμβουλές και συνήθειες που μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της οστεοπόρωσης:

1. Μειώστε την κατανάλωση αλατιού

Υψηλή κατανάλωση νατρίου μπορεί να αυξήσει την απώλεια ασβεστίου μέσω των ούρων, κάτι που ενδέχεται να επηρεάσει αρνητικά την οστική πυκνότητα. Συνιστάται η μείωση της πρόσληψης αλατιού στη διατροφή, επιλέγοντας φυσικά, μη επεξεργασμένα τρόφιμα και αποφεύγοντας τα επεξεργασμένα τρόφιμα που συχνά περιέχουν υψηλά επίπεδα νατρίου.

2. Περιορίστε την καφεΐνη

Η υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης έχει συνδεθεί με αυξημένη απώλεια ασβεστίου και μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την οστική πυκνότητα. Καλό είναι να περιορίσετε την κατανάλωση καφέ και άλλων πηγών καφεΐνης όπως σοκολάτα και ορισμένα αναψυκτικά.

3. Μετριάστε την κατανάλωση αλκοόλ

Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να αναστείλει την οστική αναγέννηση και να προκαλέσει απώλεια οστικής μάζας. Συνιστάται η μέτρια κατανάλωση, η οποία συνήθως ορίζεται ως ένα ποτό την ημέρα για τις γυναίκες και δύο για τους άνδρες.

4. Εντάξτε στη διατροφή σας τα φυτικά προϊόντα

Η διατροφή πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και δημητριακά ολικής άλεσης μπορεί να προάγει την υγεία των οστών. Τα φυτικά τρόφιμα παρέχουν αντιοξειδωτικά, φυτοθρεπτικά συστατικά και αντιφλεγμονώδεις ουσίες που βοηθούν στη διατήρηση της οστικής υγείας.

5. Διατηρήστε έναν υγιεινό δείκτη μάζας σώματος (BMI)

Ένας υγιής BMI βοηθά στην πρόληψη πολλών παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της οστεοπόρωσης. Ένας πολύ χαμηλός BMI μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο απώλειας οστικής μάζας, ενώ το υπερβολικό βάρος μπορεί να βλάψει τα οστά μακροπρόθεσμα.

6. Ενσωματώστε άσκηση στην καθημερινότητά σας

Η τακτική άσκηση, ιδίως η άσκηση αντοχής και ενδυνάμωσης, όπως το περπάτημα, το τρέξιμο, η γυμναστική και οι ασκήσεις με βάρη, μπορεί να βελτιώσει την οστική πυκνότητα και να μειώσει τον κίνδυνο καταγμάτων.

Ανακεφαλαιώνοντας, έχουμε καλύψει μια ευρεία γκάμα σημαντικών θεμάτων που πρέπει να ληφθούν υπόψη για τη διατήρηση υγιών οστών. Από τη σημασία του ασβεστίου και της βιταμίνης D μέχρι τον ρόλο του μαγνησίου, του φωσφόρου και άλλων ζωτικών θρεπτικών συστατικών, έχουμε εξερευνήσει πώς μπορεί κανείς να ενισχύσει την οστική υγεία μέσω μιας ισορροπημένης διατροφής. Επιπλέον, αναδείξαμε την επίδραση των διατροφικών συνηθειών στην υγεία των οστών, τονίζοντας την ανάγκη για μειωμένη πρόσληψη αλατιού, καφεΐνης και αλκοόλ, καθώς αυτές οι ουσίες μπορούν να απειλήσουν την οστική πυκνότητα. Παρουσιάσαμε επίσης, τη σημασία της φυσικής δραστηριότητας και του υγιούς βάρους στη διατήρηση της οστικής υγείας, καθώς αυτά τα στοιχεία ενισχύουν την οστική αναγέννηση και μειώνουν τον κίνδυνο καταγμάτων.

Ο κίνδυνος της οστεοπόρωσης είναι μια πραγματικότητα που αφορά ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, ιδίως γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, αλλά και άνδρες καθώς προχωρούν σε μεγαλύτερες ηλικίες. Η καλή ενημέρωση και η υιοθέτηση προληπτικών μέτρων μέσω της διατροφής και του τρόπου ζωής μπορούν να κάνουν τη διαφορά στη μείωση αυτού του κινδύνου. Επιπλέον, η συμβολή του ιατρικού και του διαιτολογικού επαγγελματικού προσωπικού είναι αναντικατάστατη στην παροχή κατευθύνσεων και προσαρμοσμένων συμβουλών, εξασφαλίζοντας ότι κάθε άτομο μπορεί να εφαρμόσει τις καλύτερες δυνατές στρατηγικές για την υγεία των οστών του.

Η άνοιξη είναι προ των πυλών και η έκθεσή μας στον ήλιο θέμα χρόνου. Γνωρίζοντας τις βλαβερές συνέπειες της ηλιακής ακτινοβολίας,  θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί προκειμένου να τις αποφύγουμε. Μεταξύ των προληπτικών μέτρων είναι και η διατροφή. Ένας αυξανόμενος όγκος επιστημονικών στοιχείων υποστηρίζει ότι οι τροφές που καταναλώνουμε παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη αλλά και διαχείριση του καρκίνου του δέρματος – την πιο επικίνδυνη επίπτωση του ήλιου στον οργανισμό μας. Επίσης, υποστηρίζουν τη χρήση ορισμένων συμπληρωμάτων διατροφής, όταν δεν είναι εφικτή η ενίσχυση του οργανισμού μόνο από τη διατροφή.

Πιο συγκεκριμένα, είναι αποδεδειγμένο ότι η κακής ποιότητας σίτιση, η σωματική αδράνεια, το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία αποτελούν ισχυρούς παράγοντες κινδύνου για πολλές κακοήθειες. Αντιθέτως, η σωστή διατροφή, η σωματική δραστηριότητα και η διατήρηση του σωστού σωματικού βάρους, θα μπορούσε να αποτρέψει το 30-40% όλων των καρκίνων, σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Έρευνας για τον Καρκίνο και το Παγκόσμιο Ταμείο Έρευνας για τον Καρκίνο.

Το ίδιο ισχύει και για τον καρκίνο του δέρματος, περιλαμβανομένου του μελανώματος. Παρά τις αυξημένες γνώσεις σχετικά με τη βιολογία και την παθογένεια του συγκεκριμένου καρκίνου, η επίπτωσή της έχει αυξηθεί σημαντικά παγκοσμίως – βρίσκεται στην 17η θέση βάσει συχνότητας εμφάνισης καρκίνο στον κόσμο. Πρόκειται για την πιο επικίνδυνη κακοήθεια του δέρματος, είναι συνέπεια συγκεκριμένων γενετικών μεταλλάξεων, έχει υψηλό μεταστατικό δυναμικό και επηρεάζει όλες τις ηλικιακές ομάδες και κυρίως άτομα με ανοιχτόχρωμο δέρμα.

Η έκθεση στον ήλιο προκαλεί μεταλλάξεις σε κρίσιμα γονίδια με τις ακτίνες UVB να  είναι το πιο μεταλλαξιογόνο συστατικό του υπεριώδους φάσματος που προάγει τη βλάβη του DNA περισσότερο από την ακτινοβολία UVA. Η UV μπορεί επίσης να βλάψει το DNA έμμεσα προκαλώντας τη δημιουργία ελεύθερων ριζών, οξειδωτικού στρες, φλεγμονής, που είναι αναγνωρισμένοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη όγκων.

Μια διατροφή πλούσια σε αντιοξειδωτικά μπορεί να λειτουργήσει προστατευτικά ενάντια στον καρκίνο του δέρματος και στο μελάνωμα.

Μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η υψηλότερη πρόσληψη τροφών πλούσιων σε ρετινόλη (βιταμίνη Α), όπως τα ψάρια, το γάλα, τα αυγά, τα σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και τα πορτοκαλί/κίτρινα φρούτα και λαχανικά μειώνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης μελανώματος κατά 20%.

Προσοχή όμως! Η ποιότητα των τροφών αυτών, η οποία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, και ο τρόπος μαγειρέματος έχει μεγάλη σημασία αφού αντί να βοηθήσει μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου. Για παράδειγμα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Brown των ΗΠΑ διεξήγαγαν μια μελέτη για να καταλάβουν εάν η κατανάλωση τόνου (ενός ψαριού που καταναλώνεται ευρέως παρότι η υψηλή κατανάλωση έχει ενοχοποιηθεί για πρόκληση καρκίνου εξαιτίας των μολυσματικών ουσιών που περιέχει, όπως διοξίνες, αρσενικό και υδράργυρο) αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του δέρματος.

Σύμφωνα με τα ευρήματά τους, που δημοσιεύθηκαν στο Cancer Causes & Control, σε σύγκριση με εκείνους των οποίων η μέση ημερήσια πρόσληψη ψαριών ήταν 3,2 γραμμάρια, ο κίνδυνος μελανώματος ήταν 22% υψηλότερος στους καταναλωτές με μέση ημερήσια πρόσληψη 42,8 γραμμαρίων. Διαπίστωσαν επίσης ότι αυτά τα άτομα είχαν 28% αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν ανώμαλα κύτταρα μόνο στο εξωτερικό στρώμα του δέρματος – γνωστό ως μελάνωμα σταδίου 0 ή μελάνωμα in situ – σε σύγκριση με εκείνους των οποίων η μέση ημερήσια πρόσληψη ήταν 3,2 γραμμάρια ψαριού.

Μια διατροφή πλούσια σε σελήνιο μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος και να βοηθήσει στην καλύτερη έκβαση της νόσου. Το Β-καροτένιο είναι επίσης ένα φυσικό θρεπτικό συστατικό, το οποίο μετατρέπεται σε βιταμίνη Α και μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης μελανώματος. Η βιταμίνη C είναι τοξική για τα καρκινικά κύτταρα, η βιταμίνη D προστατεύει το δέρμα και παρατείνει την επιβίωση των ασθενών με τον συγκεκριμένο καρκίνο, η βιταμίνη Ε καταπολεμά τις ελεύθερες ρίζες και βοηθά το δέρμα να λειτουργεί ως προστατευτικό φράγμα.

Το λυκοπένιο προστατεύει το δέρμα από τις βλάβες του ήλιου, τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μειώνουν τη φλεγμονή και περιορίζουν τις διεργασίες που προάγουν τον καρκίνο και ο ψευδάργυρος προλαμβάνει βλάβες στο DNA και ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα προκειμένου να μπορεί να τις καταπολεμήσει εν τη γενέσει τους.

Δεν παίζει ρόλο όμως μόνο το είδος της διατροφής στην πρόληψη του καρκίνου του δέρματος, αλλά και η ποσότητα του φαγητού που λαμβάνεται. Μελέτες δείχνουν ότι οι υπέρβαροι και παχύσαρκοι άνδρες φέρουν 31% αυξημένο κίνδυνο μελανώματος. Η έρευνα συνεχίζεται για το αν ο κίνδυνος αυτός είναι ο ίδιος και για τις γυναίκες, ωστόσο οι γυναίκες περνούν λιγότερο χρόνο εκθέτοντας το δέρμα τους στον ήλιο.

Ερευνητές στο Ηνωμένο Βασίλειο βρήκαν ότι ενδεχομένως να υπάρχει γενετική σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας, της υπερκατανάλωσης τροφής και του κινδύνου για μελάνωμα. Προκαταρκτική έρευνα σε ποντίκια δείχνει ότι ο περιορισμός των θερμίδων μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξέλιξης του καρκίνου του μελανώματος.

Επομένως, η υιοθέτηση μιας πλούσιας σε θρεπτικά συστατικά διατροφής και η διατήρηση ενός υγιούς βάρους είναι μία από τις σημαντικότερες στρατηγικές για την πρόληψη του μελανώματος.

Για περισσότερα άρθρα και συμβουλές υγείας επισκεφτείτε το myflex.gr

 

Ισχυρό δείκτη της επιτυχίας απώλειας βάρους των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 αποτελεί η ανταπόκριση στο διατροφικό πρόγραμμα μέχρι την τρίτη επίσκεψη στον διαιτολόγο. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε μια νέα έρευνα που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) που διεξήχθη στη Στοκχόλμη της Σουηδίας από 19 έως 23 Σεπτεμβρίου 2022. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν οι ειδικοί να εντοπίζουν έγκαιρα τους ασθενείς που είναι λιγότερο πιθανό να πετύχουν τον στόχο τους προκειμένου να προσθέσουν δράσεις ή να προσαρμόσουν τις υπάρχουσες, που θα τους βοηθήσουν να χάσουν τα παραπανίσια κιλά τους ή να τροποποιήσουν κάποιες συνήθειες που εμποδίζουν την απώλειά τους.

Οι ερευνητές Lulwa Al-Abdullah, του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης, Jennifer Logue καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Lancaster και οι συνεργάτες τους, εξέτασαν τα στοιχεία 1.658 ανθρώπων, που είχαν διαγνωστεί με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 σε διάστημα 5,3 ετών.  Το 40% ήταν άνδρες και το 60% γυναίκες. Ο μέσος όρος του Δείκτη Μάζας Σώματός τους ήταν 40,2 kg/m2 και η μέση ηλικία τα  57,8 έτη.

Το 20% των συμμετεχόντων στην έρευνα αυτή είχαν επιτυχή βραχυπρόθεσμη έκβαση, δηλαδή έχασαν πάνω από το 5% του συνολικού βάρους, και προσήλθαν σε 7 από τις 9 συνεδρίες με τους ειδικούς σε διάστημα 4 μηνών, κατά τη διάρκεια των οποίων δίδονταν σχετικές οδηγίες και γίνονταν οι μετρήσεις. Αφού εξέτασαν διάφορους παράγοντες, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι εκείνοι που έχασαν το 0,5% του συνολικού τους βάρους εκτός 1 μήνα ήταν πιθανότερο να κατακτήσουν τον στόχο τους που ήταν η απώλεια του 5% του βάρους σε 4 μήνες. Το ποσοστό αυτών ανήλθε στο 90,4%. Ούτε το φύλο, ούτε η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, ούτε η αγωγή που λάμβαναν για τον έλεγχο της νόσου, ούτε καμία άλλη εξέταση έπαιξε ρόλο την επιτυχία, παρά μόνο εάν έχασαν το 0,5% του βάρους στις 3 πρώτες συνεδρίες.

Ως μακροπρόθεσμη όρισαν την επιτυχή έκβαση και διατήρηση του νεοαποκτηθέντος βάρους τους για 3 χρόνια. Από το σύνολο των συμμετεχόντων, οι ερευνητές είχαν δεδομένα για το διάστημα που ακολούθησε το τρίμηνο που έχασαν τα κιλά, για τους 1.152 συμμετέχοντες και το 12,1% από αυτούς είχαν επιτυχή μεσοπρόθεσμη έκβαση.

Το 89,9% όσων έχασαν 0,5% του βάρους τους μετά από τις τρεις πρώτες συνεδρίες είχαν επιτυχή μεσοπρόθεσμη έκβαση στα τρία χρόνια. Διαπίστωσαν δηλαδή οι ερευνητές ότι ίσχυε και σε αυτούς ο ίδιος κανόνας: Η επιτυχή αρχική απώλεια βάρους ήταν 0,5%.

Γνώριζαν δηλαδή εξ αρχής οι ειδικοί ποιοι θα αποτύχουν να χάσουν τα κιλά που επιθυμούσαν κατά τον πρώτο μήνα. Η πρόβλεψή τους ήταν κατά 95% ακριβής.

Δυστυχώς, 4 στους 10 παχύσαρκους διαβητικούς που προσπαθούν να χάσουν βάρος δεν τα καταφέρνει να χάσει το ποσοστό εκείνο που θα τους βοηθούσε να διαχειριστούν καλύτερα τον διαβήτη. Συνέπεια αυτού είναι η αύξηση του κινδύνου εμφάνισης πρόσθετων προβλημάτων υγείας, όπως η στεφανιαία νόσος και ο καρκίνος, που θέτουν ακόμα και την ίδια τη ζωή σε κίνδυνο. Επομένως, είναι ιδιαίτερα χρήσιμο να βρεθούν τρόποι που θα έδειχναν εάν ένας ασθενής θα αδυνατίσει ευθύς εξ αρχής, προκειμένου να μην χάνεται πολύτιμος χρόνος και επιπλέον να μην επηρεάζεται αρνητικά η ψυχολογία του ασθενή, ώστε να συνεχίζει δυναμικά την προσπάθειά του μέχρι την επιτυχή ολοκλήρωσή της.

Εάν ο συγκεκριμένος τρόπος πρόβλεψης επιβεβαιωθεί ότι εντοπίζει εκείνους που είναι λιγότερο πιθανό να πετύχουν, θα μπορούσε να υιοθετηθεί από τους ειδικούς και να κάνουμε παρεμβάσεις, όπως η ένταξη της άσκησης στο καθημερινό πρόγραμμα ή η χορήγηση φαρμάκων στα αρχικά στάδια της προσπάθειας, όταν οι ασθενείς έχουν ακόμα τον απαιτούμενο ενθουσιασμό, προτού απογοητευτούν από τη φτωχή πρόοδό τους και την εγκαταλείψουν.

Εξάλλου, δεν χάνουν όλοι οι άνθρωποι βάρος με τον ίδιο ρυθμό. Κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός και γι’ αυτό το διατροφικό πρόγραμμα θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένο στα μέτρα και στις ανάγκες του οργανισμού τους.

Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι η ρήση «κάθε αρχή και δύσκολη» ισχύει και στη δίαιτα.

Για περισσότερα επισκεφτείτε το myflex.gr